Een zeilgebied vol uitdagingen. De Baai van Mont St. Michel kent een verval van 15 meter. Bij Cap de la Hague kan de vloedstroom oplopen tot 10 knopen. Het plannen van een zeildag begint steevast met de stroomatlas. Dan nemen we de goed gedetailleerde zeekaart, want de Schepper is bij het creëren van deze prachtige kusten kwistig en morsig geweest met het graniet.

De Kanaaleilanden liggen zo dicht bij elkaar dat je gemakkelijk binnen een tij van het ene naar het andere zeilt. Er is dan nog tijd over voor een kijkje aan de wal. Omdat er weinig havens zijn liggen we vaak voor anker en gaan met de bijboot aan de wal. De eilanden, volgens de inboorlingen per stuk het mooiste op de wereld, verschillen onderling voldoende om elke dag weer monter een wandeling te maken. Als een eiland al aardig vol is gebouwd, dan is de kust vaak nog ruig en onbedorven. De Vikingen wisten het al, de beste manier om toerisme te bedrijven is met een schip. Je wil ook wel eens langer dan één tij zeilen en als je dan in Noord-Bretagne bent aangekomen valt direct op hoe intensief men daar van de zomer geniet. De kust en vooral de kleine Franse eilanden hebben een hoger paradijsgehalte dan de Engelse, waar het er op het strand wat stijver aan toe gaat.